به کمپین لغو همیشگی سنگسار کمک کنین لطفا
آهای وبلاگستان عزیز!
نمی دونم تا حالا در مورد کمپین لغو همیشگی سنگسار خوندین یا نه. به هر حال، وبلاگستان می تونه خیلی به این کمپین کمک کنه. یه گروه فعال زنان دور هم جمع شدن و این کمپین رو راه انداختن و از یک گروه مشاور در جاهای مختلف دنیا هم کمک کردن تا کمپین رو به شکلی که الان بخش آن لاینش (امضای پتیشن و اطلاع رسانی) رو می بینین راه بندازن. (اطلاعات بیشتر در مورد کمپین و اعضای اولیه اون رو می تونین اینجا ببینین.)
«هدف اين کمپين تغيير قانون مجازات اسلامي به گونه اي است که ديگر هيچ حکم سنگساري صادر و اجرا نشود.»
چیکار می تونین شما بکنین؟
اول اینکه امضا کنین! همه این امضاها به دفتر شاهرودی و حداد عادل فرستاده می شه. اگر اشتباه نکنم هر امضایی اوتوماتیک به دفتر شاهرودی و حداد عادل ایمیل می شه و در ضمن پتیشن و کل امضاها بعدا به دفترشون فرستاده می شه.
دوم اینکه در این مورد بنویسین. نظرتون رو بگین. انتقاداتون رو بگین و البته در کنارش پیشنهاد کنین که چطور می شه این کمپین رو موثرتر کرد. (اگه چیزی نوشتین لطفا لینکش رو برای من تو کامنت بذارین. خیلی خیلی ممنون می شم.)
سوم اینکه اگه رابطه و ضابطه(!) دارین که این کمپین پخش بشه، در موردش تو کوچه و خیابون حرف زده شه، به گوش مقامات برسه و غیره، دریغ نکنین.
چیزی که الان تو این لینک ها می بینین بخش آن لاین قضیه هست. مسلما این کمپین باید بخش آف لاین داشته باشه (که داره). شاید شما بتونین هم آن لاین و هم آف لاین بهش کمک کنین.
و اما چند تا نکته که تا همین الان در موردشون سوال پیش اومده:
1- چرا تمرکز روی سنگسار فقط که الان فقط با جون 11 تا آدم (9 زن و دو مرد) سر و کار داره؟ مگه اینهمه بدبختی ها و نابرابری ها وجود نداره که زن های بیشتری رو تحت تاثیر قرار داده؟
– خب این حرف بی ربط نیست. اما این روزها کمپین های مختلفی به راهه که که هر کدوم با استراتژی های جداگانه ای رو موضوعات مختلفی دارن کار می کنن. بعضیا روی موضوع های کلی و بعضیا روی موضوعات تخصصی تر. کمپین سنگسار مثل سایر کمپین های تخصصی فمنیستی روی حادترین بخش هایی انگشت می گذاره که معلول هستند و در روند علت یابی اون می شه بسیاری از قوانین ضد زن را نشونه گرفت مثل طلاق، ازدواج اجباری و تعدد زوجات (و در سطح گسترده تر مجازات اعدام). همه اینا در کنار هم (و با استراتژی ها و ایدئولوژی های مختلف) جنبش زنان ایران رو تشکیل می دن. گروهی که الان داره رو سنگسار کار می کنه هم امکاناتش، شرایط سیاسی و اجتماعی، و مشکلات رو در حدی دیده که بتونه و بخواد روی این کمپین به طور مشخص و با این استراتژی های فعلی کار کنه. در ضمن جون حتی یک انسان هم مهمه. بحث اولویت بندی حقوق زنان هم بحث قدیمی ای هست و در موردش زیاد حرف زده شده. البته می شه هنوز در مورد همه اینا بحث کرد.
2- مگه واقعا سنگسار تو ایران انجام می شه؟ درسته که قانونش هست، ولی اجرا نمی کننش که.
– یه مدتی اینطوری بود. این و این رو بخونین در مورد سنگسار هایی که قبلا واقعا تو ایران انجام شده (و مطمئنا خیلی سنگسارهای دیگه هم بوده که اصلا نمی دونیم. باید از مهرانگیز کار بپرسیم ببینیم اون یادش می یاد با چند تا پرونده سنگسار سر و کار داشته یا نه!) از همه بدتر اینکه همین امسال دو نفر واقعا در مشهد سنگسار شدن بدون اینکه صداش در بیاد. خیلی شانس آوردیم که قضیه اشرف کلهر هم عمومی شد و حکمش که واقعا قرار بود اجرا بشه با تلاش های وکلاش (و پتیشنی که واقعا موثر واقع شد) متوقف شد.
3- چرا رو سنگسار زوم کردین و اصلا رو بحث لغو اعدام کار نمی کنین؟
در مورد این توضیح زیاد می شه داد. تو یه پست دیگه نظر خودم و نظر اعضای کمپین رو می نویسم. (در مورد سوال های دیگه هم بعدا می نویسم.)
کل ماجرای کمپین رو تو ادامه این مطلب هم می ذارم اگه حوصله کلیک کردن روی تک تک لینک ها رو ندارین و می خواین همه رو یه جا بخونین! پس خواهش می کنم اول این پتیشن رو امضا کنین اگه بهش اعتقاد دارین و بعد هم هرکاری از دستتون بر میاد انجام بدین.
***
فراخوان کمپين بين المللی قانون بی سنگسار: برای حمايت از حذف مجازات سنگسار از قوانين ايران
کمپين قانون بی سنگسار با هدف تغيير قانون مجازات اسلامی به گونه ای که ديگر هيچ حکم سنگساری صادر و اجرا نشود، رسما کار خود را آغاز کرد.
در ارديبهشت ۸۵، در پی انتشار غيررسمی خبر سنگسار يک زن و يک مرد در مشهد، جمعی از فعالان جنبش زنان به فکر افتادند تا برای لغو قانون سنگسار فعاليتهايی را آغاز کنند. با وجود انکار مقامات رسمی، تحقيقات فعالان جنبش زنان ثابت کرد خبر سنگسار در بهشت رضای مشهد صحت داشته است. وقتی در مرداد ماه ۸۵، به اشرف کلهری، محکوم به سنگسار در زندان اوين ابلاغ شد که حکم رجم تا ۱۵ روز ديگر به اجرا در می آيد، جمع کثيری از فعالان جنبش زنان، در نامه ای به رييس قوه قضاييه خواستار توقف اجرای حکم اشرف کلهری شدند و همزمان از وی و نمايندگان مجلس خواستند قوانين مربوط به مجازات سنگسار را لغو کنند.
از سوی ديگر اعضای شبکه وکلای داوطلب در جستجوی دو ماهه خود ۹ زن و ۲ مرد را در زندانهای مختلف ايران يافتند که به سنگسار محکوم شده بودند و پرونده های برخی از آنان وضعيت بحرانی داشت. وکلای هفت زن محکوم به سنگسار، با ارسال نامه ای به رييس قوه قضاييه، ضمن اعلام نگرانی نسبت به سرنوشت موکلانشان، خواستار تغييير قانون شدند. بدينسان، با تصميم جمعی از فعالان جنبش فرامليتی زنان، برخی از فعالان جنبش زنان در ايران، سازمانهای غيردولتی زنان و شبکه وکلای داوطلب، کمپين بين المللی «قانون بی سنگسار» آغاز شد.
هدف اين کمپين تغيير قانون مجازات اسلامی به گونه ای است که ديگر هيچ حکم سنگساری صادر و اجرا نشود.
اطلاعات بيشتر درباره کمپين و اعضای آن را می توانيد اينجا بخوانيد.
اعضای کمپين بين المللی «قانون بی سنگسار» بدينوسيله از همه فعالان جنبش زنان در ايران، فعالان فرامليتی جنبش زنان، فعالان حقوق بشر در ايران و سراسر جهان و تمامی زنان و مردان معتقد به حقوق بشر درخواست می کنند با امضای دادخواست (پتيشن) اين کمپين مخالفت خود را با اجرای چنين مجازات غير انسانی اعلام کنند و از تمامی کسانی که می شناسند بخواهند با امضای دادخواست به اين حرکت جهانی بپيوندند.
برای نجات جان ۱۰ زن و دو مرد و لغو قانون سنگسار، اينجا را کليک کنيد.
***
دادخواست برای حذف مجازات سنگسار از قوانين ايران
مجازات سنگسار در دنيای امروز آنچنان غير انسانی و غير قابل پذيرش است که حتی حکومتگران نيز از افشای آن شرمگين بوده و اجرای آن را در ايران تکذيب می کنند. با اين همه، اين مجازات همچنان بخشی از قوانين کيفری ايران را به خود اختصاص داده و اجرای آن بی هيچ تضمين جدی همواره در معرض بروز قرار دارد.
ما امضا کنندگان زير به شدت نگران اجرای حکم سنگسار به عنوان يک مجازات در نظام حقوقی ايران هستيم. با اينکه مقامات قضايی دستور توقف سنگسار را در بهمن ماه ۱۳۸۱ صادر کردند؛ اما اجرای سنگسار متوقف نشده است.
در ارديبهشت ماه ۱۳۸۵ يک زن و يک مرد به نام های محبوبه . م و عباس . ح در مشهد سنگسار شده اند.
پيش از سنگسار با اين محکومان همچون مردگان رفتار شد؛ بدنهايشان در مرده شويخانه بر اساس موازين اسلامی غسل داده شد و سپس در کفن پيچانده شدند. محبوبه تا شانه، و عباس تا کمر، در خاک دفن شدند. اين دو سپس از سوی جمعيتی که برای کشتن تدريجی آنان داوطلب شده بودند، هدف پرتاب سنگ قرار گرفتند در حالی که حتی خبر سنگسار آنان در رسانه های داخلی با عنوان اعدام منتشر شد.
در حال حاضر، جدا از اين دو مورد که حکم آنها به اجرا درآمد، دستکم ۱۱ نفر ديگر، از جمله نه زن به اسامی زير در فهرست محکومان سنگسار قرار دارند که وضعيت آنها بسيار نگران کننده است. همچنين ممکن است موارد ديگری از محکومان به حکم سنگسار در ديگر زندانهای کشور باشد که ما از آنها بی خبريم:
۱.پريسا الف. ( زندان عادل آباد، شيراز)
۲.کبری، ن. (زندان تبريز، تبريز)
۳.خيريه، و. (زندان سپيدار، اهواز)
۴.ايران، الف. (زندان سپيدار، اهواز)
۵.ملک (شمامه) قربانی ( زندان اروميه، اروميه)
۶.حاجيه اسماعيل وند ( زندان جلفا، جلفا)
۷.صغری مولايی (زندان ورامين، ورامين)
۸. اشرف کلهری (زندان اوين، تهران)
۹. فاطمه، ؟، (يکی از زندانهای استان تهران)
۱۰. زهرا رضايی (زندان رجايی شهر، کرج)
و دو مرد:
۱.عبدالله فريور (زندان ساری، ساری)
۲.نجف الف. (زندان عادل آباد، شيراز)
بر اساس ماده ۶ کنوانسيون بين المللی حقوق سياسی و مدنی که در سال ۱۹۷۵ به امضا و تصويب ايران رسيد، «در کشورهايی که مجازات اعدام لغو نشده است، حکم مرگ فقط بايد برای جدیترين جنايات صادر شود.» ماده ۷ همان کنوانسيون می گويد :» هيچکس نبايد در معرض شکنجه يا رفتار تحقيرآميز و مجازات غير انسانی و ترذيلی قرار گيرد. درحالی که قانون مجازات اسلامی ايران به قاضی اين اختيار را می دهد در صورتی که مايل باشد، حتی با وجود کافی نبودن شواهد و مدارک، متهم را مجرم اعلام کرده و او را به سنگسار محکوم کند. ماده ۱۰۵ قانون مجازات اسلامی ايران اين اختيار را به قاضی میدهد که در صورتی که شواهد و مدارک لازم برای اثبات «زنا» وجود ندارد، با «علم» خويش متهم را محکوم نمايد و به بيان ديگر، حکم سليقه ای صادر کند.
ما امضا کنندگان زير ضمن تاکيد بر لزوم تغيير تمام قوانين خلاف حقوق بشر و تبعيض آميز، براين باوريم که هيچ جرمی مستحق مجازات سنگسار نيست و بدينوسيله لغو اين مجازات غيرانسانی را خواستاريم.
رونوشت: به مقامات ذيربط
***
معرفی کمپين «قانون بی سنگسار»
پيشينه:
در ارديبهشت ماه ۸۵، زمانی که خبر سنگسار يک زن و يک مرد دهان به دهان می گشت، جمعی از فعالان جنبش زنان به فکر افتادند تا برای لغو قانون سنگسار فعاليتهايی را شروع کنند. به خصوص اينکه با وجود صدور دستور توقف اجرای حکم سنگسار در دی ماه ۸۱ از سوی هاشمی شاهرودی، رييس قوه قضاييه، اخبار پراکنده ای مبنی بر اجرای آن به صورت رجم، يا اعدام از شهرهای مختلف به گوش می رسيد. با وجود انکار مقامات رسمی، تحقيقات فعالان جنبش زنان ثابت کرد خبر سنگسار يک زن و يک مرد در بهشت رضای مشهد صحت داشته است. وقتی در مرداد ماه ۸۵، به اشرف کلهری، محکوم به سنگسار در زندان اوين ابلاغ شد که حکم رجم تا ۱۵ روز ديگر به اجرا در می آيد، جمع کثيری از فعالان جنبش زنان، در نامه ای به رييس قوه قضاييه خواستار توقف اجرای حکم اشرف کلهری شدند و همزمان از وی و نمايندگان مجلس خواستند قوانين مربوط به مجازات سنگسار را لغو کنند.
از سوی ديگر وکلای عضو شبکه وکلای داوطلب در جستجوی دو ماهه خود ۹ زن و ۲ مرد را در زندانهای مختلف ايران يافتند که به سنگسار محکوم شده بودند و پرونده های برخی از آنان وضعيت بحرانی داشت. بدينسان، با تصميم جمعی از فعالان جنبش فرامليتی زنان، برخی از فعالان جنبش زنان در ايران، سازمانهای غيردولتی زنان و شبکه وکلای داوطلب، کمپين «قانون بی سنگسار» آغاز شد.
هدف:
هدف اين کمپين، تغيير قانون مجازات اسلامی به گونه ای است که ديگر هيچ حکم سنگساری صادر و اجرا نشود. در همين راستا ، استناد اعضای کمپين به اعلاميه جهانی حقوق بشر و ميثاق بين المللی حقوق مدنی و سياسی است که در ماده ۷ آن دولتهای عضو، و از جمله دولت ايران از اعمال مجازاتهای غير انسانی و ترذيلی منع شده اند.
اعضای کمپين «قانونی بی سنگسار»:
هيات مشاوران کمپين:
۱. دکترهما هودفر، استاد مردمشناسی، دانشگاه کنکورديا، مونترال، کانادا
۲. دکتر ويويان وی، استاد دانشگاه شهر هنگ کنگ، چين
۳.دکتر فريدا شهيد، جامعه شناس و فعال جنبش زنان، هماهنگ کننده مرکز تحقيقات زنان (شرکتگاه) در لاهور، پاکستان
۴.دکتر والنتين مقدم، مدير بخش برابری جنسيتی و توسعه قسمت حقوق بشر و پيکار عليه تبعيض، سارمان علمی-فرهنگی ملل متحد (يونسکو)، فرانسه، استاد جامعه شناسی و مطالعات زنان، دانشگاه پوردو، آمريکا (۲۰۰۷)
۵. الهه امانی، موسس ائتلاف زنان آسيا و خاورميانه (CWAME)، آمريکا
۶. دکترنيره توحيدی، استاد و مدير گروه مطالعات زنان دانشگاه کاليفرنيا، آمريکا
۷. مهرانگيز کار، محقق برنامه حقوق بشر دانشکده حقوق دانشگاه هاروارد، آمريکا
۸. دکتر آزاده کيان، دانشيار علوم سياسی، دانشگاه پاريس ۸، فرانسه
۹. دکتر جوزفا فرانسيسکو، مدير اجرايی موسسه «زنان و جنسيت» کالج ميريام، هماهنگ کننده منطقه جنوب شرقی آسيای DAWN، فيليپين
۱۰. جکی هانت، عضو هيات مديره سازمان Equality Now، انگليس
۱۱. دکتر زيبا ميرحسينی، استاد دانشکده حقوق دانشگاه نيويورک، آمريکا
۱۲. دکتر الهه رستمی، استاد مطالعات توسعه SOAS، دانشگاه لندن
۱۳.دکترشيرين عبادی، حقوقدان، برنده جايزه صلح نوبل ۲۰۰۳
۱۴. فريده غيرت، حقوقدان، وکيل پايه يک دادگستری، عضو سابق هيات مديره کانون وکلای دادگستری
تحقيق و ادوکيسی:
آسيه امينی، صنم دولتشاهی، شادی صدر، محبوبه عباسقلی زاده، سهيلا وحدتی
اعضای شبکه وکلای داوطلب:
بهاره دولو (وکيل حاجيه اسماعيلوند)، غلامحسين رييسی (وکيل پريسا، الف.)، شادی صدر (وکيل اشرف کلهری، ايران، الف. و خيريه، و.)، الهام فهيمی (وکيل ملک قربانی)، فتانه کيان ارثی (وکيل کبری، ن.)، محمد مصطفايی (وکيل ملک قربانی) و ساير اعضای شبکه وکلای داوطلب
سازمانهای حمايت کننده:
دبيرخانه عمومی سازمان عفو بين الملل
عفو بين الملل اسپانيا
مرکز منابع زنان (شرکتگاه)، پاکستان
لطفا اگر گروههای حقوق بشری يا سازمانهای زنان ديگری را می شناسيد که از اين کمپين حمايت کرده اند ما را با خبر سازيد.
قدردانی
بدينوسيله تشکرات عميق خود را به همه دوستان ناشناس و کسانی که از اهداف کمپين به هر شيوه ای حمايت کرده يا خواهند کرد ابراز می داريم.
دادخواست (پتيشن) کمپين را در اين صفحه ببينيد.
اسامی امضا کنندگان و حمايتگران اوليه دادخواست کمپين:
آزاده کيان، دانشيار علوم سياسی، دانشگاه پاريس ۸، فرانسه
آون متيسون، Pathway Consulting، آمريکا
اسما جهانگير، حقوقدان، پاکستان
آسيه امينی، روزنامه نگار، فعال جنبش زنان، ايران
اعظم خاتم، جامعه شناس، ايران
الهام فهيمی، حقوقدان، عضو موسسه راهی، عضو شبکه وکلای داوطلب، ايران
الهه امانی، موسس ائتلاف زنان آسيا و خاورميانه (CWAME)، آمريکا
الهه رستمی، استاد مطالعات توسعه SOAS، دانشگاه لندن
ايزابت اله، مردمشناس، CNRS، عضو ليگ حقوق بشر، فرانسه
بتی ويليامز، برنده جايزه صلح نوبل، ۱۹۷۶، ايرلند
بهاره دولو، حقوقدان، عضو موسسه راهی، عضو شبکه وکلای داوطلب، ايران
بيتا طاهباز، فعال جنبش زنان، ايران
پرستو دوکوهکی، روزنامه نگار و وبلاگر، فعال جنبش زنان، ايران
پروانه حاجيلو، فعال جنبش زنان، ايران
جکی هانت، عضو هيات مديره سازمان Equality Now، انگليس
جلوه جواهری، فعال جنبش زنان، ايران
جوزفا (جی جی) فرانسيسکو، مدير اجرايی موسسه «زنان و جنسيت» کالج ميريام، هماهنگ کننده منطقه جنوب شرقی آسيای DAWN، فيليپين
حسن آقاخانی، حقوقدان، عضو شبکه وکلای داوطلب، ايران
حسين قاضيان، جامعه شناس، ايران
خاور ممتاز، مرکز منابع زنان (شرکتگاه)، پاکستان
خديجه ظهير، مرکز منابع زنان (شرکتگاه)، پاکستان
خديجه مقدم، فعال جنبش زنان، ايران
ديميتری لوپز، استاديار، ابتکارنوبل زنان
زهرا مينويی، حقوقدان، عضو موسسه راهی، فعال جنبش زنان، ايران
زيبا ميرحسينی، استاد دانشکده حقوق دانشگاه نيويورک، آمريکا
ژاکلين هينن، استاد جامعه شناسی، دانشگاه سنت کوئنتين، فرانسه
النی واريکاس، استاد تئوری سياسی، دانشگاه پاريس ۸، فرانسه
سارا صباغيان، حقوقدان، عضو شبکه وکلای داوطلب، ايران
ساقی لقايی، روزنامه نگار، دبير تحريريه سايت ميدان، فعال جنبش زنان، ايران
ساندرين ترينر، روزنامه نگار و نويسنده، فرانسه
سحر طالبی، حقوقدان، عضو شبکه وکلای داوطلب، ايران
سهيلا وحدتی، نويسنده، فعال جنبش زنان، آمريکا
سونيا هرزبرون، استاد جامعه شناسی، دانشگاه پاريس ۷، فرانسه
سيلويا تائوسيگ، فيلسوف، مرکز ملی تحقيقات علمی، فرانسه
سيما سياح (افشار)، روزنامه نگار، فعال جنبش زنان، ايران
سيمين مرعشی، فعال جنبش زنان، ايران
شادی صدر، حقوقدان، عضو شبکه وکلای داوطلب، فعال جنبش زنان، مدير موسسه راهی (مرکز مشاوره حقوقی برای زنان)، ايران
شادی قديريان، عکاس، فعال جنبش زنان، ايران
شهلا حائری، استاديار و مدير برنامه مطالعات زنان دانشگاه بوستون، آمريکا
شهلا شرکت، روزنامه نگار، سردبير ماهنامه زنان، ايران
شهناز اقبال، مرکز منابع زنان (شرکتگاه)، پاکستان
شيرين احمدی نيا، استاد مطالعات زنان، ايران
شيرين عبادی، حقوقدان، برنده جايزه صلح نوبل ۲۰۰۳، ايران
صنم دولتشاهی، وبلاگر، فعال جنبش زنان، آمريکا
عارفه الياسی، فعال جنبش زنان، عضو کمپين دفاع از حق ورود زنان به ورزشگاهها
عايشه مير، مرکز مطالعات زنان شرکتگاه، پاکستان
غلامحسين رييسی، حقوقدان، رييس کميسيون حقوق بشر کانون وکلای فارس، عضو شبکه وکلای داوطلب، ايران
فاطمه حقيقت جو، مدافع حقوق بشر، آمريکا
فاطمه صادقی، استاد دانشگاه، نويسنده، ايران
فاطمه فرهنگخواه، فعال جامعه مدنی و جنبش زنان، ايران
فاطمه گوارايی، فعال جنبش زنان، ايران
فرانسوا گاسپارد، عضو کميته سازمان ملل برای کنواسيون رفع همه اشکال تبعيض عليه زنان و نماينده سابق فرانسه در کميسيون سازمان ملل درباره شرايط زنان
فرزانه ممتاز، بنياد زنان، پاکستان
فريدا شهيد، هماهنگ کننده مرکز منابع زنان (شرکتگاه)، پاکستان
فريده غيرت، حقوقدان، وکيل پايه يک دادگستری، عضو سابق هيات مديره کانون وکلای دادگستری مرکز
فريهه ظفر، سازمان SAHE، پاکستان
کاوه مظفری، فعال جنبش زنان، ايران
گلنار تبسم، مرکز منابع زنان (شرکتگاه)، پاکستان
گوهر شميرانی، فعال جنبش زنان، ايران
محبوبه عباسقلی زاده، مدير مرکز کارورزی سازمانهای جامعه مدنی، فعال جنبش زنان، ايران
محمد مصطفايی، حقوقدان، عضو شبکه وکلای داوطلب، ايران
مريم کيان ارثی، حقوقدان، عضو شبکه وکلای داوطلب، ايران
منصوره شجاعی،نويسنده، فعال جنبش زنان، ايران
مهدی اقبالی، حقوقدان، عضو شبکه وکلای داوطلب، ايران
مهرانگيز کار، محقق برنامه حقوق بشر دانشکده حقوق دانشگاه هاروارد، آمريکا
مهرين مليک، مرکز منابع زنان (شرکتگاه)، پاکستان
مينو مرتاضی لنگرودی، نويسنده ،فعال جنبش زنان، ايران
نازنين کيانی فرد، حقوقدان، عضو شبکه وکلای داوطلب، ايران
نسرين افضلی، روزنامه نگار، فعال جنبش زنان، عضو کمپين دفاع از حق ورود زنان به ورزشگاهها، ايران
نيره توحيدی، استاد و مدير گروه مطالعات زنان دانشگاه کاليفرنيا، آمريکا
نيره توکلی، استاد دانشگاه، نويسنده و مترجم، فعال جنبش زنان، ايران
نيلم حسين، سازمان غيردولتی سيمرغ، پاکستان
هما هودفر، استاد مردمشناسی، دانشگاه کنکورديا، مونترال، کانادا
هنگامه شهيدی، روزنامه نگار، فعال حقوق بشر، انگليس
والنتين مقدم، مدير بخش برابری جنسيتی و توسعه قسمت حقوق بشر و پيکار عليه تبعيض، سارمان علمی-فرهنگی ملل متحد (يونسکو)، فرانسه، استاد جامعه شناسی و مطالعات زنان، دانشگاه پوردو، آمريکا (۲۰۰۷)
ويويان وی، استاد دانشگاه شهر هنگ کنگ، چين
har cheghadr ke be baghie emzaha tavajoh kardan be in ham mikonan
—
خورشید: خب به امضاهایی که در مورد سنگسار اشرف کلهر شده بودن توجه کردن و حکمش متوقف شد، و در ضمن قرار نیست فقط امضا کرد، کارهای دیگه ای هم می شه کرد مثل اطلاع رسانی.
من از اونام كه كتك ميخوام. با انتخابات و امضا و تجمع خيلي وقته كه ديگه مخالفم . اما خسته نباشي خانوم. واقعا خسته نباشي. كاش چند سال پيش بود…
—
خورشید: می دونم چی می گی به خدا! خودم هم این حس رو دارم. ولی این قرار نیست فقط امضا باشه. کارهای دیگه ای هم درکنارش انجام می شه. این امضاها هرچی بیشتر باشه به این حرکت اعتبار می بخشه. کتک رو ولی اصولا پایه هستم! می گم آلوچه خانوم یا باربد این کار رو انجام بدن! مرسی!
امضا کردم و حتما توی وبلاگ هم لینک می دهم. چقدر خوب است که کم کم این جور کار ها دارد یک سر و سامانی پیدا می کند.
صنم خیلی عزیزم قطعا» میدونی که شخصا» مخالف مجازات اعدامام و میفهمم هم که شاید هیچوقت نشه مجازات اعدام رو برای مثلا» یک قاتل لغو کرد ولی همه موارد دیگه چی؟ فکر کنم تنها مورد دیگرش همین زنا باشه. مسئله اینجاست که الان اگر دوستان گلمون اینهمه فعالیت بکنن و بلاخره دولت بپذیره که سنگسار به کل منقض بشه اونوقت زناکارها رو به جای سنگسار به طناب دار محکوم بکنند ما باید چه احساسای داشته باشیم؟
دقیقا» درک میکنم که لغو مجازات اعدام از بیخ و بن در جمهوری اسلامی ممکنه هیچموقع عملی نشه ولی به هر حال شاید حتی در کنار همین کمپین سنگسار بتونیم برای هدف بزرگتر لغو اعدام هم تلاش کنیم و فکر نکنیم که چون به نظر دستنیافتنی میرسه پس به همین اهداف کوچکتر بسنده میکنیم. البته کوچکتر نسبی منظورمه وگرنه از اهمیت این فعالیتها ابدا» غافل نیستیم. این هر دو که همدیگر رو نقض نمیکنند به هر حال.
صنم جان، برای خودت و شادی و آسیه و محبوبه و بقیه زنها و مردهای عضو این کمپینها که تو دهن شیر تلاش کرده و میکنید بیشترین احترام رو قائلام و همیشه اگر کوچکترین قدمای برداشتم در حمایت، با نهایت شرمندگی از کمی و کاستی و کوچکیاش بوده.
—
خورشید: هاله جونم حرفات رو قبول دارم. حالا بهت نامه هم می نویسم. خیلی خوب کاری می کنی که این پیشنهاد ها و نظرها رو می دی. این کارها باعث می شه که بیشتر در موردش حرف زده شه و شاید هم روش های بهتری از توش در بیاد.
آقای همخونه عزیز هر یک قدم هم یک قدمه ها! اون امضاهه رو بفرستید بره. 🙂
خوبی کمپین ضد سنگسار اینه که یه وجهه عمومی داره. حتی مسلمونا و موافقین احکام اعدام هم با این شکل مجازات مشکل دارن و اون رو out of date میدونن. بگذریم هنوز هستند کسانی که شکل مجازات رو یه مساله قدسی میدونن و اعتقاد دارن اگه این صورت عوض بشه، جامعه اسلامی مشمول عقوبت الهی میشه!
خسته نباشی خورشید خانوم جان 🙂
صنم جون متاسفانه امیدم رو از دست دادم! احساس میکنم کار از این حرفا گذشته. کاش اشتباه کنم
سلام خانوم..حال شما؟خوبيد؟!!منم امضا كردم…شمارش 1229 بخونش…البته اين چيزي كه نوشتم سر دراز داره….بعدا عقايدم رو منتشر مي كنم…راستي لينكت رو تواي وبلاگم گذاشتم…/تبادل لينك
صنم عزیز بسیار ممنونم برای دادن لینک حمایت از کیانوش سنجری..صنم جان این لینکی که داده ای فیلتر شده لطفن ادرس کارزار ازادی کیانوش را بگذار ..ممنون
http://sos-sanjari.blogspot.com
وبرای امضا:
http://www.petitiononline.com/EM10665/petition-sign.html?
به امید اینده روشن.
سلام
لینک کمپین حق تابعیت مادری رو دارین؟ من تو این سایت میدان زنان نتونستم چیزی پیدا کنم.
—
خورشید: فکر نمی کنم براش پتیشن درست شده باشه. اینجا مطالب کمپینش هست:
http://meydaan.com/campaign.aspx?cid=43&pid=0
اصلا مجازات مردها برای شما مهم هم هست. اصلا اونا تو معادلات شما جا دارند؟ خال بر سر فمینستی که با شوهر کردن میاد آمریکا
—
خورشید: بله مجازات مردها هم مهم هستش و این کمپین درباره دو مردی که به سنگسار محکوم هستن هم هست. اگر مطالب رو بخونین متوجه می شین.
ببین تو واقعا فکر می کنی این کار فایده ای داره؟ ول کن بابا.
—
خورشید: آره فکر می کنم که فایده داره، همین که شاهرودی چند سال پیش گفت که دیگه سنگسار انجام نمی شه به خاطر تلاش های فعالای زنان بود. اینکه اشرف کلهری سنگسار نشد به خاطر همین تلاش ها بود. اینکه دو نفری که امسال سنگسار شدن، و مقامات به مطبوعات گفتن حرفی از سنگسار نزدین و بگین اعدام شدن نشون می ده که حساس هستن و کارهایی مثل این کمپین حساسیت ها رو بالا می بره و نمی ذاره که دیگه بتونن بگن طرف اعدام شده به جای سنگسار.
fekr mikoni in kar natije mide?
—
خورشید: آره. جواب بقیه کامنت ها رو بخون.
ممنون صنم از لینک کیانوش.
همیشه می ترسیدم که این امضا ها رو یه جوری ردیابی کنن و اسباب دردسر شه. ایا این حقیقت داره؟
—
خورشید: والا تو لون مملکت که هیچی بعید نیست. ولی این همه امضا جمع شده تا حالا واسه پتیشن های مختلف و اتفاقی نیفتاده. الان هم که امضاهای این پتیشن از هزارتا زده بالا. چجوری می خوان ردیابی کنن؟
حسب الامر امضا گردید.
یا حق!
—
خورشید: مرسی. کاشکی راجع بهش بنویسین یه خورده هم تو وبلاگتون!
خب فکر می کنم حتمن باید امضا کرد. در این شکی نیست اما به قول خانم هاله اگر به جای سنگسار زناکار از فردا با طناب دار اعدام کردند چی؟ اگر به جای سنگسار، تیربار گذاشتند چی؟ یعنی شاید بهتر باشد حرکت کلی تر باشد. نه؟ به هرحال در مفید بودن این حرکت بحثی نیست. به امید موفقیت.
چشم امضا که ميکنم… خيلی مهمه که اعلام وجود کنيم و بهشون بفهمونيم که اين وحشيگريها به اطلاع عموم ميرسن و با مخالفت روبهرو ميشن. هرچند که هدف اصلی کمپين، يعنی لغو علنی و رسمی مجازات سنگسار، آنچنان ريشهء مذهبی و شرعی داره که براشون به مثابه عقبنشينی از مواضع اسلاميشون ميمونه و محاله که بهش تن بدن. اما با اين حال مسلمه که بايد اين فعاليتها وجود داشته باشند.
Khorshid khanoom , I paste your add to stop the stoning in my blog
which is mainly in English & not too many people know about it .
http://www.rootcanal.blogfa.com
I did send out the petition to many feminist groups in USA
You have a great site ,keep up the good work & good luck
سنگسار علاوه بر وحشیانه بودن خود عمل ، نشانه ای از سنگدلی و توحش مجریان و قانونگذاران آن سرزمین نیز هست ، و این با آنچه ایران و ایرانی مستحق آن است بسیار فاصله دارد .آرزو میکنم نه تنها این قانون برچیده شود بلکه این لکه ننگ از آرشیو احکام ایران پاک شود تا فرزندان این آب و خاک هرگز نخوانند که روزی عده ای با سرنوشت مادرانشان چه کردند. پیروز باشید.
عزيزم من قبلا امضا کردم و سعی می کنم تو وبلاگ فرانسوی ام هم راجع بهش بنويسم.
—
خورشید: مرسی نازخاتون گل 🙂
man ham taghazaye laghve in hokme vahshianeh ro daram
حق مردا بیشتر از زنا خورده می شه. جم کن کاسه کوزتو با مایه ظرفشویی گلان بشور. آره آبجی
ماچ
This is a great site. Those who tell you you should quit deserve what they get. They deserve to have a government that oppresses them. Denies them their basic rights and shafts them in the name of god, etc. Keep up the good work.The squeaky wheel gets the attention.
این قوانین رو خودمون با رفتارامون داریم حمایت می کنیم به امید برداشته شدن قوانین بدونه اساس
سلام
سه سوال داشتم، امیدوارم بدون جبهه گیری بخوانید
اول، قبول نداشتن دنیا برای چیزی دلیل میشه؟ اگه یه روزی برسه که «دنیای امروز ازدواج را نمی پذیرد» (که بعید هم نیست اون روز) شما بر ضدش
کمپین امضا می کنید؟
و سوال دوم، شما و/یا دنبال کنندگان و ترتیب دهندگان این کمپین خود را مسلمان و پذیرنده حکم خدا می دانید
یا نه؟ (بحث این نیست که چه حکم خداست و چه نیست
سوال سوم اینکه مستقل از پاسخ شما به سوال قبل، آیا فهمیدن این که حکم خدا چیست برای شما و/یا گرداندگان این کمپین چه میزان اهمیت دارد؟
—
خورشید: سلام. اگه می شه به من چند روز وقت بدید تا جواب بدم. الان درگیر دانشگاه هستم و خیلی از کارهام عقب افتاده ام.
سلام خانم دولتشاهي!
خسته نباشيد.
امضاء كردم و براي فرعون صفتان محترم، اين يادداشت را نوشتم.
اميد كه هر چه زودتر بصورت دست جمعي بصورت عملي به درگاه مردم توبه كنند و حكومت را به عوامي بسپارند كه نه خدا را ديدهاند و نه امام ميدانند چيست و نه از اسلام و نه از تسليم و مسلماني خبر دارند. حالا اينها چطور خدا را ديدهاند و حكم يك مشت حيران تر از خويش را از او پرسيدهاند الله اعلم.
ما كه با اولياءالله محشوريم(؟؟ بيا و ثابت كن نيستيم!!!) از رسالت اينها خبر نداريم نميدانم ايشان چطور در وادي حيرت جهل و توهم بدون ارتباط با اولياءالله اين رسالت را براي خود بافته و يا يافتهاند!!! و حالا دارند آن را در آزمايشگاه واقعي سر مردم بدبخت پياده مي كنند!!
واقعا آيا فضلي براي خود قائلند؟ آيا قائلند آدمها خوب و آگاهي هستند؟ آيا مدعي ادراك حق هستند؟ آيا از خدا خبر دارند؟ خب اگر لااقل به همينها اقرار كنند و بتوانند آنرا به من و شما ثابت كنند يك چيزي، اما وقتي حتي شهادتين را با ترجمهي فارسي برايشان ميخواني نميفهمند اين حرفها يعني چه؟ و شهادت يعني چه؟ حالا اينكه با غروري كور مثل تازهبهدوران رسيدهها گردن برافراختهاند ميگويند ما عينالله هستيم نه باقرزاده واقعا آدم ياد سريال صمد ميافتد و اگر شخص بويي از آدميت برده باشد متاثر ميشود كه بجاي گريه چرا خندهاش ميگيرد!!!
اينهم پيام من حضرات به ايشان! كه اگر بفهمند بايد بيايند و دستم را ببوسند كه از گمراهي نجات پيدا خواهند كرد و با دم شير بازي نخواهند كرد.
سنگسار يك قانون اسلامي نيست! چرا كه ذاتا اسلام نميتواند يك ايدئولوژي باشد. نميتواند كليشه باشد براي همهي زمانها و مكانها. و اساسا نه اسلام و نه مسلماني قابل شناسايي و گواهي قلبي عموم مردم نيستند. اعتقادات و باورهاي فردي كه ريشه در شناسايي حق و ناحق دارند هم ربطي به اجتماعيت ندارد چون در تلقيات فردي متكي بر حق و ناحق اجماعي نميتواند بوجود آيد مگر با تفويض اراده و اختيار از سر شهود و آگاهي جماعت به يك نفر به نام امام كه مرتبط با منبع وحي است. منبع وحي هم قابل اثبات به زبان عموم مردم (ناس) نيست. نهايتا اينكه اعتقادات يك منتسب به اسلام فردي است و و ابسته به زمان و مكان است. حكومت بنام خدا بدون اذن علني براي عموم عين فرعونيت و ديكتاتوري است. و توبهي عملي براي كليه ي مدعيان ضروري است.
salam doooostan kheili khoshalam ke in hamiete meliroo mibinam , be nazare man sangsar birahmane tarin mojazate alame basharite be oomide laghve in ghanoon
سلام
من میخواستم بگم در ملتی که قتل و یا کسی که دست به هر کاری که بزنه .ایا شما حق سنگسار کردن این افراد را دارید؟ آیا شما همه انها را اعدام میکنید؟
چرا شما کسی را که طبیعتش این است مجازات میکنید؟
من به عنوان یک ایرانی از شما میخواهم که سنگسار را ازملت ایران حذف کنید و این انسانهای بی گنا را آزاد کنید.با تشکر.